کتاب «تاریخ روابط سیاه ایران و انگلیس» به قلم «احمد خلیل‌الله مقدم» نوشته شده است. این کتاب با نثری شیوا، بی‌تکلف و شیرین به تاریخ روابط ایران و انگلیس از نیمه‌ی قرن سیزدهم میلادی (زمان سیطره‌ی مغول) تا پایان عصر قاجار می‌پردازد و آسیب‌ها و لطماتی را که انگلستان به‌عنوان یک دولت استعمار‌گر به ایران وارد آورده است، تحلیل و بررسی می‌کند. در فصل‌های نخست کتاب روحیات و اخلاقیات مردم ایران، انگلیس و مهاجران آمریکایی به شیوه‌ای روان‌شناسانه معرفی و توصیف شده است. فصل‌های بعدی کتاب به بررسی سیاست‌های انگلیس در زمان فتحعلی‌شاه تا احمدشاه قاجار اختصاص یافته است. نگارنده چگونگی برقراری روابط سیاسی بین انگلیس و ایران را شرح داده است و با بررسی دیدگاه‌های سیاسی رجال دربار ایران در دوره‌ی قاجار، دلایل فریفته‌شدن آن‌ها را در برابر سیاست‌های استعمارگرانه انگلیس موشکافی کرده است. نگارنده یکی از علل اصلی شکست در برابر انگلیس را در توجه بیش از اندازه به مقابله با ترفندهای فریبکارانه روسیه می‌داند و علت دیگر را ناآشنایی با سیاست‌های مزورانه انگلیس برمی‌شمارد. وی در بخش‌های دیگر کتاب، مسائلی همچون تاثیر انگلیس بر سیاست خارجی ایران در جریان جنگ‌های جهانی اول و دوم، تفاهم با روسیه تزاری، امپراتوری عثمانی، قراردادهای رویتر، تنباکو و قرارداد ۱۹۱۹ و مسئله نفت را مطرح می‌کند. فصل‌های پایانی کتاب نیز به رجال فراموشخانه (فراماسون) و سیاست‌های آمریکا در ایران اختصاص یافته است. بخشی از فصل اول کتاب را با هم می‌خوانیم: «ادوارد استویک می‌نویسد در معامله با ایرانی‌ها و ایرلندی‌ها باید خصایص و صفات مخصوص آن‌ها را در نظر گرفت. با یک نفر ایرانی یا ایرلندی نمی‌توان تنها با دلیل و برهان خشک کنار آمد بلکه باید به عواطف آن‌ها توجه داشت… با اظهار انسانیت و نزاکت و احترام به افکار و احساسات آن‌ها شاید هم با قدری تملق‌گویی بهتر بتوان رگ خواب آن‌ها را به‌دست آورد…»
۸۵,۰۰۰ تومان
ناموجود
