اين دفتر مجموعهای از مقالات و يادداشتهاي کوتاه و بلند است با محوريت تاريخ فرهنگ و ادب و تحولات انديشگي زيديه ايران. زيديه بهعنوان شاخهاي از تشيع از همان نخستين سالهای ظهور خود در عراق با ايران و ايرانيان پيوندي مهم با ابعاد گوناکون سياسی و دينی يافت. اين پيوندها دستکم تا اوائل دوران صفوي در اشکال مختلف حضور سياسی و مذهبی و فرهنگی و فکری در نقاط مختلفی از خراسان و ری و شمال ايران تداوم داشت و زيديان به شکلهای مختلف حکومتهايی محلی را بهويژه در شمال ايران بنيان نهادند. اهميت زيديه در ايران تنها محدود به اين موارد نماند. يمن، که پايگاه اصلی زيديه در طول تاريخ اسلام بوده، مذهب زيدیاش در پيوند مستمر و بسيار تأثيرگذار و دوجانبه با زيديه ايران قرار داشته و ميتوان با قاطعيت علمي ادعا کرد که بدون فرهنگ و ادبيات زيديه ايران نمیتوان از شکلگيری و استمرار زيديه يمن سخن راند. در طی چند صد سال اخير، با وجود اينکه اين ارتباط کمرنگتر شده، اما همچنان زيديه يمن پژواک انديشههای زيديه ايران و تاريخ مذهب زيدي سرزمينمان را در آثار و انديشهها و کنشهای دينی و سياسی خود بازمیشناسند. اين ربط وثيق و دوجانبه نه تنها به دليل ارتباط مذهبی و عاطفی دو مکتب زيديه و اماميه در طول تاريخ است (که در کتاب حاضر به جنبه هايی از آن پرداختهايم) بلکه همچنين در نتيجه سابقه فرهنگی و فکری و مذهبی مشترک ميان دو جامعهی زيدی ايران و يمن در طول تاريخ بايد ارزيابی شود.
۴۵۰,۰۰۰ تومان